first few hours without papa mama

Satu lagi hari bersejarah nih. Untuk pertama kalinya Sky kami titipkan di rumah orang, beberapa jam tanpa papa dan mama. Mengalami siang hari yang sangat menyenangkan bersama om Rene, tante Brechje dan ‘kakak’ Lara-Bo. Jadi papa dan mama bisa jalan-jalan ke kota sebentar, menikmati cuaca yang cerah dan untuk pertama kalinya setelah sekian lama benar-benar bisa menikmati hanya berduaan saja, hehe… Berdasar laporan yang kami dengar sesudahnya, Sky tidak sekalipun menangis atau rewel. Wah, anak pintar! Tapiii…aku ulang sekali lagi, memang di sana menyenangkan sekali! Video ini dikirimkan tante Brechje sesaat sesudah kami meninggalkan rumah mereka. Setelah itu mereka juga pergi ke taman bermain dan katanya Lara-Bo betul-betul berlaku sebagai kakak yang baik buat Sky. Di perjalanan pulang Sky hampir segera tertidur di mobil, capek banget pasti…tapi malamnya dia penuh energi dan ngoceh panjang lebar selama berjam-jam, seolah dia mau menceritakan harinya yang seru pada papa dan mama. 🙂

Ini semua sangat melegakan hati kami. Tentunya sejak awal kami memang bermaksud untuk membesarkan Sky sendiri. Tapi kami juga tidak menyangka bahwa kami harus menunggu selama ini (15 bulan) untuk bisa “melepaskan” Sky pada orang yang mau mengasuhnya untuk sesaat, baik di rumah kami maupun di tempat lain. Memang Belanda nggak seperti Indonesia ya, di mana keluarga dan teman biasanya siap untuk membantu satu sama lain (sampai sayangnya kadang jadi menyebalkan juga). Ini kami sadari sepenuhnya, tapi toh kalau sudah punya anak tetap saja terasa berat. Betul-betul jadi merasa sendiri, tidak ada orang yang bilang “titipkan ke sini saja supaya kalian bisa punya waktu luang sebentar”. Sekarang kami sibuk dengan persiapan pindah rumah, dan Joop kemungkinan besar bakal sering harus membereskan rumah di malam hari dan di akhir minggu, makin terasa saja beratnya. Jadilah kami dengan penuh rasa terima kasih menerima tawaran tante Brechje untuk mengasuh Sky sebentar. Untunglah bahwa Sky dan Lara-Bo senang bisa punya teman bermain baru Jadi…siapa tahu dalam waktu dekat papa dan mama bisa menghabiskan seharian di Tilburg untuk bertukang dan beres-beres rumah baru? 😉

***

Weer een mijlpaal bereikt vandaag. Sky is voor het eerst voor een paar uurtjes zonder papa en mama geweest. Oom Rene, tante Brechje en ‘grote zus’ Lara-Bo hebben voor een super gezellig middagje gezorgd. Papa en mama konden even naar de stad wandelen, genietend van het weer en voor het eerst weer helemaal van elkaar! 😉 Volgens onze oppassers is Sky geen moment huilerig of jengelig geweest. Grote meid! Maarrr…het was dan ook, ik herhaal, erggg gezellig daar! Deze video heeft tante Brechje aan papa gestuurd niet lang nadat we weg zijn gegaan. Daarna zijn ze ook naar de speeltuin geweest, waar Lara-Bo echt als een grote zus voor Sky was. Op de terugweg sliep Sky bijna direct in de auto, zó moe was ze…maar ‘s avonds stuiterde ze het hele huis door en babbelde ze van alles en nog wat, alsof zij ons haar leuke dagje uitgebreid wilde vertellen. 🙂

Dit allemaal is zó fijn om te horen en om te beleven. Het is natuurlijk onze bedoeling om sinds het allerbegin Sky grotendeels zelf op te voeden, maar we hebben ook niet gedacht dat we zo lang (15 maanden) zonder ooit een oppas aan huis of ergens anders Sky te laten babyzitten. Nederland is geen Indonesië waar families en vrienden altijd voor elkaar klaarstaan (soms tot aan de vervelendste toe, dat dan weer wel). Dat beseffen we heel goed, maar zodra je een kind hebt is het toch even slikken. Sta je echt alleen voor en niemand die even zegt “geef je kind even hier zodat jullie wat tijd voor jezelf hebben”. En nu wij druk bezig zijn met alle voorbereidingen voor het verhuizen, met het vooruitzicht dat Joop vaak ‘s avonds en in het weekend ook gaat klussen, grijpen we met een dankbaar hart en open armen het voorstel van tante Brechje aan om op Sky te passen. Gelukkig vinden Sky en Lara-Bo harstikke leuk om een speelkameraadje te hebben. Dus…wie weet dat papa en mama de volgende keer samen een dagje in Tilburg kunnen gaan klussen? 😉

sea life and scheveningen beach

Rumah baru kami nanti lebih jauh dari pantai. Jadi beberapa hari lalu kami membawa Sky untuk sekali lagi melihat pantai dan laut sebelum pindah. Dia nggak mau pulang, menangis-nangis waktu sudah saatnya kami pulang dari pantai. Masih mau bermain dengan pasir pantai yang lembut dan halus. Bisa dimengerti sih ya… Ini video langkah-langkah kecilnya di pasir pantai.

***

We gaan nu wat verder weg van het strand wonen, dus een paar dagen geleden wilden wij per se Sky eventjes het strand en de zee nogmaals laten zien. Ze moest heel hard huilen toen ons mooie dagje strand ten einde kwam. Nog lang en uitvoerig wilde ze met het fijne zand spelen, wat wel begrijpelijk is… Dit is een video van haar kleine stapjes in het strandzand.

15 months old! ♥

15 bulan umur Sky hari ini! Lucu juga ya kalau dipikir-pikir, bahwa sekitar waktu ini 2 tahun yang lalu hidupnya dimulai di perut mama…dari sesuatu yang tidak kasat mata sampai jadi anak perempuan manis yang penuh energi seperti dia sekarang ini…menakjubkan! 🙂

***

15 maanden is Sky alweer vandaag! Het is vrij bizar om te bedenken dat haar leventje 2 jaar geleden rond deze tijd in mama’s buik begon…van een iets-dat-bijna-niets is tot een super energiek en bijzonder mooi meisje…wonderbaarlijk gewoon! 🙂

own will

Di foto: begitu Sesame Street di TV mulai (jam setengah 6, sesudah dia makan malam. Sekarang sudah selalu makan pakai sendok sendiri lho!), langsung dia meloncat ke sofa dan menonton Big Bird dan teman-temannya dengan serius. Biasanya kami menaruh kasurnya di kaki sofa, jadi dia menggunakannya supaya lebih gampang naik ke sofa (selain untuk baca buku dan bermain), tapi ternyata dia sudah ahli memanjat, jadi nggak perlu pakai tumpuan lagi, hehe. Dan sudah pintar turun secara aman juga. Caranya kalau mau turun duduk dulu, lalu baru mengarahkan kedua kakinya ke lantai.

Sepatu yang dia pakai di foto itu pokoknya harus yang itu, begitu juga dengan banyak hal lainnya, sekarang Sky sudah benar-benar bisa menunjukkan apa yang persis dia maui. Nggak mau jas yang putih, tapi harus yang pink. Sepatu yang ungu, bukan yang biru. Nggak mau strawberry, maunya anggur. Pilih poffertjes daripada roti. Mau main di iPad, dan harus sekarang juga…dll dsb. Kadang hasilnya lucu, seperti saat dia ngotot mau jalan pakai sepatu papa (dan sering pakai sandal mama juga sampai jalannya tersandung-sandung), atau saat dia mengangkat tas papa seolah mau pergi kerja. Tapi sering kami tidak bisa atau tidak mau memenuhi permintaannya, wuahh kalau sudah begitu rewel dan marah-marahnya luar biasa! Kami mencoba sebisanya tidak terpengaruh dan tetap mendidiknya seperti yang kami anggap baik, mencoba untuk tetap tenang saat dia ngamuk…tapi duhhh susahnya!!! Ditambah lagi sekarang dia makin susah dan sedikit saja tidur siang. Kemarin dan hari ini misalnya, cuma tidur siang tiga perempat jam, itu saja! Jadilah malamnya dia mau tidur lebih cepat (antara jam 6 dan setengah 7). Tapi karena kalau malam tidurnya juga tidak pernah lama, sekitar 11 jam, berarti tiap pagi dia terbangun antara jam 5 dan 6 (bahkan sehari sesudah pos ini bangunnya jam 4.24 subuh!!). Bikin capekkk! Di lain pihak, sekarang dia sudah lebih bisa bermain sendiri. Dia mulai mengerti, kalau mama bilang mama harus bekerja sebentar, bahwa dia harus mengambil buku atau mainannya sendiri. Tidak lama lho, paling lama mungkin 10 menit (bisa lebih singkat kalau dia melakukan hal-hal yang berbahaya sehingga mama harus turun tangan), tapi cukuplah untuk memberi waktu menjawab email-email.

Kemarin Sky tiba-tiba mendatangi mama dan berseru “pup!” dan menunjuk ke popoknya. Hmm, mama mencium baunya… Ini pertama kalinya Sky bisa memberitahu kalau dia pup! Tentunya agak terlambat (moga-moga lain kali dia bisa bilang “mama, aku mau pup” ya, hehe), tapi kata orang kan mending terlambat daripada tidak sama sekali. Setelah itu dia duduk sendiri di bantal tempat mengganti popok. Gampang banget! Ini pertanda yang bagus untuk toilet training. Sayangnya sebentar lagi kami pindah rumah. Dan menurut tips yang kami baca sebaiknya toilet training jangan dimulai dulu kalau ada perubahan besar dalam waktu dekat. Karena kemungkinan besar anak akan jadi bingung dan toilet trainingnya nanti harus diulang lagi dari awal. Jadi kami menunggu dulu sampai kami sudah mapan di Tilburg dan Sky sudah terbiasa dengan suasana baru. Mengganti popok Sky tetap saja seringnya tidak gampang lho. Susah banget menyuruhnya berbaring agak diam sebentar sampai semuanya dibersihkan dan rapi lagi. Ya ya, urusan aktif bergerak dia memang jagonya! Kalau dipeluk lebih lama dari 2 menit pasti sudah nggak betah, terlalu lama. Kalau dibacakan buku harus sangat interaktif, kalau tidak dalam beberapa menit dia sudah bosan dan minta buku lain. Begitu juga di perpustakaan, yang biasanya dia lakukan adalah jalan/lari kemana-mana dan menyelidiki semua sudut ruangan, naik turun tangga (dengan bantuan tentunya), mengamati pengunjung2 lain (terutama kalau ada anak-anak, dia tertarik sekali dan sering mencoba meniru-niru), ‘main’ komputer atau mendengarkan cerita dari komputer (tidak bisa terlalu lama juga). Singkatnya semua hal kecuali membaca buku. Ah ya, mungkin dia memang belum tertarik atau memang belum bisa tenang duduk membaca buku. Mendengarkan lagu sih suka. CD lagu-lagu anak kami sampai panas diputar terus berulang-ulang. Sering kami pikir dia tidak mendengarkan, tapi lalu tiba-tiba dia ikut “menyanyi” kalau lagunya dia kenal, hehe…

***

Op de foto: zodra de Sesamstraat op TV begint (iets voor half 6, na haar avondeten wat ze nu altijd zelf netjes met een lepel opeet) sprong ze zo op de bank en zat ze aandachtig voor Pino en zijn vriendjes. Meestal hebben we haar matrasje onder de bank gelegd en daar zit ze ook meestal te spelen of boeken te lezen, en gebruikt ze het als een opstapje om op de bank te klimmen. Maar ze heeft het nu al zo onder de knie dat ze zonder moeite de bank op kan (en ook veilig zelf naar beneden, door eerst te gaan zitten en daarna pas haar beentjes naar de vloer te richten).

De schoentjes wat ze op de foto aanheeft wilde ze per se dragen, en zo heeft ze nu ook voor alle andere dingen haar eigen willetje duidelijk getoond. Niet de witte jas, maar de roze. Niet de blauwe schoenen, maar de paarse. Geen sokken, wel truitje aan. Geen aardbei, maar druiven. Geen brood, maar poffertjes. Op de iPad spelen, en wel nú….enzovoorts. Het levert soms grappige momenten op, zoals toen ze per se op papa’s schoenen wilde lopen (en vaak ook op mama’s sandalen), of dat ze papa’s werktas pakte en “ging werken”. Maar vaak kunnen of willen we haar willetje niet altijd vervullen, en krijsen kan ze als ze iets niet krijgt! We doen onze best om onze gemoedstoestand niet door haar gekrijs te laten beinvloeden en onze opvoeding niet door haar willetjes te laten ondersneeuwen. Maar o wat is dat moe-i-lijk!!! Plus dat ze nu ‘s middags steeds minder slaapt. Gisteren en vandaag bijvoorbeeld, heeft ze maar drie kwartier geslapen, en dat is dan echt alles. ‘s Avonds wil ze dan eerder naar bed (tussen 6 en half 7), maar omdat ze ‘s avonds ook niet zo lang slaapt, zo’n 11 uur, betekent het dat ze elke ochtend altijd tussen 5 en 6 wakker wordt (en op de ochtend na deze post zelfs om 4.24u!!). Heel erg vermoeiend! Aan de andere kant kan ze nu al iets beter zelf spelen. Ze begint te begrijpen dat als mama zegt even te willen werken dat zij dan zelf haar boekjes of speelgoed moet pakken. Het duurt niet lang hoor, meestal maximaal 10 minuten (als ze dan geen gevaarlijke stunten uithaalt zodat mama eerder moet ingrijpen), maar het geeft tijd om bijvoorbeeld snel wat mailtjes te beantwoorden.

Gisteren kwam Sky naar mama toe, riep “poep!” en wees naar haar luier. Hmm, mama rook het ook. Dit is wel de eerste keer dat Sky dat zelf aangeeft! Een beetje laat natuurlijk (volgende keer hopen we dat ze “mama, ik ga poepen” zegt, hihi), maar beter laat dan nooit, zegt men. Vervolgens liep ze zelf naar haar aankleedkussen toe en ging erop zitten. Wat was dat makkelijk zeg! Het is een goed teken voor de toilet training. Jammer dat we binnenkort gaan verhuizen want de tip om te beginnen met het op potje oefenen is dat je niet moet beginnen als er verandering op komst is. Dus wachten we nog even af totdat wij straks goed en wel in Tilburg gesetteld zijn. Luier verwisselen gaat trouwens niet altijd even makkelijk bij Sky. Vaak is het nog steeds een geworstel om haar stil op het kussen te krijgen totdat alles weer schoon en netjes is. Ja ja, bewegen kan ze! Een knuffel dat meer dan 2 minuten duurt is al veel te lang voor haar. Boeken lezen moet erg interactief zijn, anders vraagt ze na 5 minuten al om een ander boek. Zo ook op de bieb, wat ze meestal doet is overal naartoe lopen en alles onderzoeken, de trap op- en aflopen (met hulp), andere bezoekers bekijken (vooral als er andere kinderen zijn, vindt ze super interessant en wil ze hen vaak nadoen), op de computers ‘spelen’ of verhaaltjes beluisteren (niet lang hoor). Kortom alles behalve boeken lezen. Ach ja, misschien is zij gewoon nog niet aan toe of heeft ze de rust nog niet om rustig te gaan zitten boekje lezen. Liedjes luisteren vindt ze wel leuk. De cd’s met kinderliedjes draaien volle uren, en vaak denken we dat ze niet luistert maar dan ineens ‘zingt’ ze een stukje mee van een voor haar bekend liedje, hihi…

the world upside down

video: eat and brush her teeth by her own

Lihat deh, Sky sudah pintar makan sendiri dengan sendok dan menggosok giginya sendiri (tentunya kami menggosok giginya sekali lagi ya sesudah dia selesai, biarpun dia selalu menolak-nolak dan jadi marah-marah…) Sudah mulai mandiri ya anak perempuan kami! 🙂

***

Kijk eens hoe goed Sky zelf met een lepel kan eten en zelf haar tandjes kan poetsen! (we poetsen haar tandjes nog na hoor, hoewel zij het altijd weigert en vaak boos wordt…) Grote meid toch hè! 🙂

new hobby’s

Sky sekarang tahu di mana (dan apa itu) “rumah”. Begitu dia melihat gedung apartemen kami dia langsung menunjuk dan bilang “rumah”! Yahh…malah sebentar lagi pindah, hehe…moga-moga nanti pengalaman keduanya belajar bilang “rumah” sama menyenangkannya dengan yang pertama ini.

Yang namanya pindahan tentunya banyak sekali yang harus diurus, jadi dalam bulan-bulan mendatang ini kami bakal menghabiskan banyak waktu (terutama di malam hari) untuk mengurus, mencari-cari dan membereskan segala hal yang bersangkutan dengan petualangan baru kami. Yang artinya kami bakal lebih jarang menulis di blog ini. Tapi jangan khawatir, sesudah semuanya beres kami pasti bakal mencoba untuk rutin mengupdate blog ini lagi.

Beberapa hobby baru Sky:

– Beberapa kali sehari dia bakal mengambil sisir dan (mencoba) menyisir rambut mama. Demikian pula dengan Louis si kucing (dengan sisir khusus tentunya). Baik mama maupun Louis tidak terlalu senang dengan hobby baru ini, karena rambut kami bukannya jadi rapi malah makin ruwet, hehe…

– Sekarang dia suka sekali memakai kacamata hitamnya dan mengagumi dirinya sendiri di cermin, hehe, lucu banget, dan super cool!

– Membungkukkan badan, mengangkat pantatnya dan melihat dunia terbalik dari antara kedua kakinya. Kalau kami ikut mengintip dari antara kakinya pasti langsung tertawa-tawa, hehe…Sampai tidur pun posisinya juga begitu, seperti foto di bawah ini waktu dia kecapekan sesudah bermain di perpustakaan.

– Dan dia makin sering mau makan sendiri dengan sendok, biarpun belum sempurna dan jadi belepotan kemana-mana, tapi yang penting mencoba!

***

Sky weet nu waar (en wat) “thuis” is, zodra zij ons gebouw ziet wijst zij ernaar en zegt duidelijk “thuis”! Tja…en dan gaan we verhuizen…hopelijk wordt straks de nieuwe, tweede “thuis beleving” net zo leuk als nu.

Een verhuizing brengt natuurlijk heel veel geregel en zoektocht met zich mee, dus de komende tijd zullen we veel tijd (vooral de avonden) aan dit grote avontuur gaan besteden, wat betekent dat deze blog een wat mindere frequentie post krijgt. Maar wees niet bang, zodra alles gesetteld is zullen we proberen om deze blog weer vaak en up-to-date te houden.

Een paar nieuwe hobby’s van Sky:

– Een paar keer per dag de kam gepakt en het haar van mama (proberen te) kammen. Hetzelfde geldt voor Louis (met zijn eigen kam natuurlijk). Zowel mama en Louis zijn er eigenlijk niet zo blij mee want we krijgen nu meer klitten dan ooit…

– Ze vindt het nu geweldig om haar zonnebril op te zetten (nou, met hulp dan…) en in de spiegel te kijken. Erg grappig! En super cool ook!

– Ze buigt voorover, tilt haar billen omhoog en kijkt de wereld dan ondersteboven van tussen haar benen. Een dolle pret als wij haar dan ook van achter haar benen aankijken. Zelfs in haar slaap neemt ze deze houding ook mee, zoals hieronder toen ze moe was van het spelen in de bieb.

– En ze wil steeds meer zelf met de lepel eten. Nog niet goed en altijd een grote bende achterlatend, maar ze probeert het wel!

some milestones, including: finger-sucking free!!!

Beberapa peristiwa penting hari ini: Sky beratnya sekarang persis 10 kg, dan tingginya (78 cm) sekarang persis setengah tinggi mama, hehe… Tapi yang paling penting adalah: kami resmi mengumumkan bahwa Sky sekarang bebas dari menghisap jari! Horeee!!! Kami senang sekali, karena seperti halnya menghisap jempol atau kempong, kebiasaan ini efeknya jelek dan lumayan susah dihentikan. Dan Sky makin lama menganggap menghisap jari (kami, terutama mama) sebagai hal yang menenangkan atau menghibur. Jadi harus cepat-cepat dihentikan. Awalnya kami berhasil mengajarinya untuk tidak menghisap jari di mobil dan sebelum tidur siang. Setelah ini berhasil lalu kami memutuskan untuk berhenti secara total (saat menonton TV, membaca buku, duduk di pangkuan). Tiga hari pertama dia rewel luar biasa, tapi sesudahnya tampaknya mulai terbiasa. Sekarang sudah seminggu dia tidak menghisap jari, jadi sudah bisa dibilang resmi berhenti. Terlihat di foto betapa seringnya dia “minta” jari (umurnya di foto dari kiri ke kanan: 6 bulan, setahun dan foto baru dari 2 minggu yang lalu).

***

Een paar mijlpalen vandaag: Sky weegt nu precies 10 kg en haar lengte (78 cm) is precies de helft van mama’s lengte! Maar de allerbelangrijkste mijlpaal: we verklaren Sky nu vrij van haar gewoonte om (onze) vinger te zuigen/sabbelen! Horeee!!! We zijn er enorm blij mee, want het is, net als duimen of de fopspeen zuigen, een slechte gewoonte die vrij moeilijk af te leren is. Zeker omdat Sky zo rustig wordt van het sabbelen. Maar het is gelukt! Sky heef na drie dagen jengelen begrepen dat het ook zonder kan. Op de foto’s (6mnd, 12 mnd en recent) zie je hoe vaak Sky op een vinger sabbelt.  Eerst hebben we kunnen afleren dat Sky in de auto en voor haar middagdutje niet meer sabbelt en vervolgens hebben we ook bij alle andere momenten (tv kijken, op schoot zitten, boekje lezen) geen vinger meer gegeven.

BIG news: we’re moving!!!

Yaaaa, berita besar nih: kami akan PINDAH RUMAH !!!

Setelah 7 tahun tinggal di Rotterdam (yang sangat menyenangkan), sebentar lagi kami akan menjalani petualangan baru. Kota Tilburg akan menjadi kota baru kami (secara jumlah penduduk ini kota ke-6 di Belanda. Lokasinya dibandingkan Rotterdam ada di sebelah kanan/Timur dan agak ke bawah/Selatan. Dari Rotterdam sekitar 3/4 jam naik mobil). Kami sudah menemukan sebuah rumah yang kami suka. Dekat dengan pusat kota tapi juga berada di lingkungan yang bagus. Cukup tenang tapi tidak terlalu tenang (biar gimana-gimana kami tetap orang kota, nggak tahan kalau terlalu sepi, hehe). Ada kebun di belakang rumah yang biarpun kecil tapi cukuplah buat Sky (dan Louis) untuk bermain di “luar”. Rumahnya dari sekitar tahun 30-an tapi sudah direnovasi secara modern dan punya lebih dari cukup ruangan untuk menaruh barang-barang kami yang makin lama makin banyak, hehe. Singkat kata semuanya sesuai dengan yang kami harapkan. Waktu kami melihat-lihat rumahnya langsung terasa sreg, jadilah kami langsung bilang “ya”!

Tanggal 1 Juli serah terima kuncinya (ya ya, tinggal 10 hari lagi!). Tentu saja masih harus dibereskan di sana-sini, dicat, dipasangi lantai, dibersihkan dll. Tapi kami berharap di bulan Agustus bisa pindah sepenuhnya. Kami senang banget dan tidak sabar untuk segera pindah, tapi di lain pihak ada sedikit rasa khawatir…apakah kami nanti bisa betah di rumah baru seperti halnya kami betah di rumah yang sekarang? Bukan cuma rumahnya, tapi terlebih lagi kotanya dan lingkungan sekitarnya. Aku dan Joop sudah sering sekali pindah rumah, dan dengan demikian kami sedikit banyak tahu apa yang kami inginkan dan kami sukai. Kota Tilburg adalah kota yang sepenuhnya baru buat kami, masih harus kami jelajahi dan kenali. Tapi sepertinya menyenangkan untuk melakukannya. Lebih lagi karena ini akan jadi rumah pertama kami bersama-sama. Momen istimewa, juga buat Sky…karena Tilburg nantinya akan menjadi kota masa kecilnya…dan karena Tilburg terletak di provinsi Brabant maka seperti orang sini bilang: Cewek Brabant-to-be!!!

NB: Detail lebih lanjut, misalnya tentang status apartemen kami sekarang dan foto-foto rumah yang baru hanya akan kami bagikan secara pribadi, sehubungan dengan keamanan dan privacy.

***

Jaaaaa, dat lezen jullie goed: we gaan VERHUIZEN !!!

Na 7 jaar in Rotterdam te hebben gewoond (wat eigenlijk erg goed bevallen is), komen we binnenkort een nieuw avontuur tegemoet. Tilburg wordt ons nieuwe thuis. We hebben een erg leuk huis gevonden, vlakbij het centrum maar wel in een goede buurt. Rustig genoeg maar niet té rustig (we blijven natuurlijk stadsmensen!). Een kleine tuin die genoeg is voor Sky (en Louis) om “buiten” te spelen. Een erg ruim huis van jaren 30 dat goed en modern gerenoveerd is. Allemaal precies wat we zoeken. Toen we het huis bezichtigden hebben we direct een goed gevoel overgehouden, dus we hebben meteen “ja” gezegd!

1 juli zullen we de sleutel krijgen (ja, dat is over 10 dagen al!) en natuurlijk moeten er hier en daar geverfd en geklust worden. In augustus hopen we volledig over te kunnen. Heel veel zin in, maar aan de andere kant ook een beetje bezorgd…zullen we daar net zo leuk vinden als in ons huidige huis? Niet alleen het huis, maar ook en vooral de stad en de omgeving. Zowel Joop en ik zijn al zó vaak verhuisd en we hebben zo onze ideale omgeving gevormd. Tilburg moeten we nog goed verkennen, maar het lijkt ons leuk om dat te doen. Dit wordt ons eerste huisje samen, best bijzonder. En ook een bijzondere gebeurtenis voor Sky, want dit wordt toch haar stad…ons Brabants meisje-to-be!!!

PS: Meer detail, bijv. over de status van ons huidige appartement en de foto’s van het nieuwe huis zullen we -ivm veiligheid en privacy- alleen persoonlijk gaan verstrekken.

lucky bird…

Halo para pembaca, aku salah satu murid Stella dan sekarang penulis tamu! Sejak dua tahun Stella mengajariku bahasa Indonesia (jadi aku sebelumnya minta maaf untuk kesalahan bahasa). Karena aku cacat dan terbaring di tempat tidur, aku tidak bisa mengunjungi Stella; Skype dan e-mail adalah saluran komunikasi kami.

Stella guruku tetapi kontak kami merasa sebagai kontak antara teman. Amplop dengan pengumuman kelahiran Sky dialamatkan kepada ‘tante Jes’. Tante Jes ini bangga sekali dengan nama itu! Tetapi sampai minggu yang lalu ini aku ‘hanya’ bisa mengagumi Sky (dan perkembangannya) lewat foto-foto, video-video dan lewat Skype. Syukurlah Stella suka menulis tentang anaknya: blog Stella latihan sangat cocok untukku untuk berlatih dengan bahasa Indonesia. Jangan katakan kepada guruku tapi aku sering begitu penasaran tentang pengalaman Sky, jadi aku tidak cukup sabar untuk menguraikan teks dalam bahasa Indonesia. Kalau begitu aku menggulir secara cepat ke teks dalam Bahasa Belanda, hehe!

Hari Sabtu yl. Stella, Joop dan Sky datang ke rumahku untuk kali pertama… Bagaimana bercerita tentang pertemuan yang sangat khusus? Superlatif tidak sesuai. “Sky, di mana pipimu? Di mana kemeja ayahmu? Di mana mata tante Jes: memang Sky, ada dua. Di mana lampu: ya, di gambar itu tetapi juga di kamar ini.” Sky tahu semua jawaban, menunjuk semua tanpa ragu-ragu. Dia perempuan pintar-cerdas! Dan sebagai murid bahasa aku hampir merasa cemburu karena Sky mengerti semuanya dalam baik bahasa Belanda maupun bahasa Indonesia. 🙂  Tapi yang lebih penting daripada hal-hal ini adalah sifat Sky: manis sekali, riang ria dan dermawan dengan senyumnya. Dia tidak merasa malu waktu dia di sini: dengan segera Sky mulai dengan menjelajah kamar dudukku, juga mainan keponakanku (yang berusia tiga dan satu tahun) dll.

Aku sungguh menikmati kunjungan Stella, Joop dan Sky. Kami mengobrol, tertawa, dan aku melihat Stella dan Joop – sabar dan manis – dalam peran orang tua Sky. Sky anak yang beruntung! Dalam bahasa Belanda kami menyebutnya orang seperti ini ‘geluksvogel’ yang diterjemahkan ke bahasa Indonesia ‘burung kebahagiaan’: bahasa Belanda bahasa yang lucu, kan?

***

Hallo lezers, ik ben een van Stella’s leerlingen. En op dit moment zelfs gastschrijver! Sinds twee jaar volg ik bij Stella Indonesische les. De Indonesische versie hierboven bevat vast een aantal grappige taalfouten, maar dat is dan maar zo. Omdat ik gehandicapt ben (en aan bed gebonden), kan ik niet naar Stella toe en verloopt ons contact per mail en via Skype.

Stella is mijn juf maar ons contact voelt als vriendschap. De envelop met Sky’s geboortekaartje was geadresseerd aan ‘tante Jes’. Deze tante Jessie is maar wat trots op die titel! Maar tot afgelopen week had ik Sky (en haar ontwikkeling) ‘alleen’ nog maar kunnen bewonderen op foto’s, video’s en via Skype. Gelukkig schrijft Stella graag en veel over haar, en ook verschijnt er genoeg beeldmateriaal. Daarbij is deze blog bij uitstek geschikt om mijn Indonesisch te oefenen. Maar hihi… toch wel redelijk vaak ben ik zo benieuwd naar de belevenissen dat ik niet het geduld heb om het Indonesisch uit te pluizen en dan scroll ik snel verder naar de Nederlandse tekst!

Afgelopen zaterdag zijn Stella, Joop en Sky voor het eerst hier geweest. Tja, wat kan ik zeggen over die toch wel heel bijzondere ontmoeting? Superlatieven voldoen niet. “Sky, waar zijn je wangen? Waar is de broek van papa? Waar zijn de ogen van tante Jes: inderdaad Sky, ik heb er twee. En waar is de lamp: ja, daar in het boekje maar ook hier in de kamer.” Sky weet het allemaal, wijst alles direct aan. Wat een pientere meid! En natuurlijk zou ik bijna jaloers worden op het feit dat het Sky niet uitmaakt welke taal ze hoort. 🙂 Maar belangrijker dan dit alles is natuurlijk het feit dat ze zo lief is, zo vrolijk en zo gul met haar lachjes. Sky was ook totaal niet verlegen en ging meteen op ontdekkingstocht; alles bekijken in de kamer, het speelgoed van mijn neefjes (van drie en één) doorspitten enz.

Ik heb enorm genoten van het bezoek van Stella, Joop en Sky: we hebben gezellig gekletst, gelachen, en ik heb Stella en Joop gezien – lief en geduldig – in hun rol als ouders. Sky is een geluksvogel!