I want to be…municipality!

Hari Rabu sore kemarin aku dan Sky bersepeda di kota. Dia baru saja mencoba les menari di tempat baru (tapi ternyata tidak terlalu suka…tentang ini nanti aku tulis di artikel blog lain). Karena cuaca panas sekali dan matahari bersinar terik, aku memilih jalan pulang yang teduh. Di satu sisi jalannya dipagari oleh pohon-pohon. Waktu melewatinya kami melihat banyak sekali buah pir kecil-kecil tersebar di jalan. Lucu banget. Ternyata itu semua pohon buah pir mini. Kami berhenti sebentar untuk mengamatinya lebih seksama. Aku mencoba memilih satu buah yang masih bagus untuk dibawa pulang. Susah, karena begitu jatuh dari pohon hampir semuanya pecah, bonyok atau hancur. Akhirnya kami menemukan satu yang masih lumayan utuh, untuk nanti ditunjukkan pada papa di rumah.

Lalu kami melanjutkan perjalanan bersepeda pulang. Sky bertanya: “Siapa sih yang sebetulnya menanam semua pohon itu?” Aku menjawab bahwa kemungkinan besar pohonnya ditanam oleh pemerintah. Dibalasnya: “Apa itu pemerintah?” Aku menjelaskan panjang lebar tentang orang-orang yang bekerja di pemerintah, yang mengatur kota dan segala pernak-perniknya. Pohon dan tanaman, jalanan, trotoar, tempat sampah, taman, sekolah…juga membuat paspor, mengatur lalu lintas dan rambu-rambunya, mengatur tempat parkir dan mendenda yang melanggar, membersihkan pup anjing dari tempat-tempat umum…

Dia mendengarkan dengan penuh perhatian, sampai kami nggak terasa sudah hampir sampai di rumah. Lalu tiba-tiba dia berbalik memandangku dan dengan serius berkata: “Tahu nggak mam, mungkin besok di sekolah aku akan bilang pada E (sahabat karibnya) bahwa kalau aku sudah besar nanti, aku mungkin mau jadi…pemerintah!” 😀
NB: Dia pernah bercita-cita bareng E bahwa saat besar nanti mereka akan menjadi dokter dan balerina bersama (iya, dua sekaligus…)

***

Afgelopen woensdagmiddag fietsten Sky en ik door de stad. Ze heeft net een proefles kleuterdans gehad (maar niet zo erg enthousiast over…daarover een andere blogpost). Onderweg naar huis nam ik een iets andere route met meer schaduw, want het was een warme, zonnige dag. Aan een zijde was de straat mooi begrensd door bomen. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat er overal op de grond mini-peertjes verspreid lagen. Een leuk gezicht, het waren dus peren bomen. We stopten even om het beter te kunnen bekijken. Ik probeerde een mooi peertje te zoeken, wat best lastig was want eenmaal gevallen en op de grond waren ze gelijk beurs. Uiteindelijk hebben we eentje naar huis kunnen nemen, om aan papa te laten zien.

We fietsten daarna verder. Toen vroeg Sky: “Wie heeft die bomen eigenlijk allemaal geplant?” Ik antwoordde dat het waarschijnlijk de gemeente was die het gedaan heeft. Waarna zij zei: “Wat is dat, gemeente?” Er volgde mijn uitleg over mensen die voor de stad werken, die heel veel dingen over de stad regelen. Over bomen en planten, straten, stoep, vuilnisbakken, parken, scholen…ook paspoorten maken, verkeer en stoplichten regelen, parkeren en boete uitdelen, hondenpoep vegen…

Ze luisterde heel aandachtig, totdat wij onopgemerkt al bijna thuis waren. Toen keek ze ineens serieus naar mij en zei: “Weet je mama, misschien ga ik morgen op school aan E (haar beste vriendin) zeggen, dat ik later misschien een gemeente word.” 😀
PS: Ze heeft met E ooit afgesproken dat beiden later een dokter én een ballerina worden (ja ja, duo-baan…)