orientation change?

Kemarin kita ke Schiedam, ada festival dengan perahu-perahu hias, bazaar, hiburan2 dll, pokoknya rame karena cuaca juga lagi bagus-bagusnya. Duduk di bangku taman di mana ada koor para pelaut yang sedang bernyanyi di sebelah kita, Joop bilang: “Lihat tuh, lucu ya…” Aku mengangguk, “Iya, bagus banget ya…” sedetik kemudian baru aku lihat arah pandangannya, hmm kayanya ada yang nggak bener nih, coba dicek: “Eh, apanya yang lucu tadi?” Dia menunjuk seorang bapak a la rasta (kayak Bob Marley gitu) yang baru saja lewat: “Itu, rambutnya keren…” Dan aku sepanjang waktu itu sibuk mengamati sebuah Mercedes silver terbuka super keren di depan kita!!

Malamnya tiba-tiba kita membahas kata ‘viva’…tahu nggak, ternyata yang dimaksud Joop adalah Viva majalah wanita (seperti Femina gitu) dan aku kepikirannya FIFA (organisasi sepak bola)!! Dan begitulah kemarin seharian isinya miskomunikasi melulu…lucu banget!! Sambil becanda kita bilang bahwa ini kayanya salah hormon deh, sampai orientasi kita jadi terbalik-balik. Omong2 tentang hormon, aku nggak terlalu banyak merasa naik turun tuh (Joop juga bilang begitu jadi aku nggak mengada-ada). Untungnya nggak pakai hormon yang bikin menangis-nangis, marah-marah, merasa nggak dimengerti dan emosi2 lain yang bikin jungkir-balik kayak rollercoaster (seperti kata majalah2 kehamilan…) 😀

***

Gisteren waren we in Schiedam, boten en mensen kijken bij het Branderfeest Festival. Zittend op een bankje waar een Shantykoor vlakbij aan het zingen was, zei Joop: “Kijk ‘ns, leuk hé…” Ik knikte: “Ja, het is echt mooi hé…” en toen keek ik pas waar zijn blik naartoe ging, er klopte iets niet, dus even checken: “Eh, wat is leuk?” Hij wees naar een rasta-man die ons net voorbij gelopen heeft: “Daar, zijn haar…” En ik de hele tijd maar kijken naar een silvergrijze open Mercedes cabrio!!

‘s avonds kwamen we opeens bij het woord ‘viva’…en wat bleek: Hij bedoelde dus Viva de (vrouwen) tijdschrift en ik dacht aan FIFA (de voetbalbond)!! En zo ging het gisteren de hele dag door….Lachen hoor! We zeggen dat het misschien de hormonen zijn die zowel bij mij als bij Joop alles gedraaid hebben. Over de hormonen gesproken, ik heb eigenlijk niet veel van gemerkt (dat bevestigt Joop ook, dus ik heb het niet verzonnen). Nee geen huilbuien, boosheid, onbegrepen gevoel, achtbaan-achtige emoties of wat dan ook…gelukkig maar! 😀